KEJÊ BÊMAL, Nivîskara Kurd

KEJÊ BÊMAL

Nivîskara Kurd

Zamanın birinde uzak diyarlarda bir bilge yaşarmış. Bilgisi ve adaleti halkın arasında o kadar takdir toplamış, o kadar yayılmış ki, imparatorun kulağına kadar gitmiş. İmparator bilgeyi huzuruna çağırmış. Biraz sohbet ettikten sonra kendisine ülkesinin yüksek mahkemesinin başkanı olmasını önermiş. Bilge '‘Ben bu iş için doğru kişi değilim’’ dese de İmparator ikna olmamış, “Peki” demiş bilge, “bir şartla kabul ederim, ben sizin kanunlarınızı değil kendi kanunlarımı uygulayacaksam, tamam” demiş imparator.

İşe başladığının ilk günü, şehrin en zengin adamlarından biri ile bunun malını çalan bir hırsızın mahkemesi varmış. Bilge ikisini de dinlemiş ve kararını açıklamış “Hırsıza altı ay hapis, zengine de altı ay hapis” Zengin adam kararı duyunca kulaklarına inanamamış ve avaz avaz bağırarak “bu nasıl adalettir. Malı çalınan, mağdur edilen ben, hırsızla eşit cezayı alan ben, bu yaptığınız yasalara aykırı.” Bilge zengin adama gözlerini dikip ’’Haklısınız, aslında ben hırsıza haksızlık ettim, size daha fazla ceza vermeliydim. Çünkü siz aç gözlülüğünüzle ihtiyacınızdan çok daha fazlasını kendiniz için toplayıp, binlerce insanı hakkı olan şeylerden mahrum ettiniz. Senin bu açgözlülüğün ve hırsın toplumun içinde bu hırsızların yaratılmasına sebep oldu. Bu yüzden ilk suç sana ait ve hırsızın suçundan çok daha büyük. Eğer bir toplumda çok fazla fakir ve birkaç tane zengin olursa, hırsızlığı ve çalmayı durduramazsın. Bunu durdurmanın tek yolu, herkesin ihtiyaçlarını giderebileceği kadarına sahip olması ve hiç kimsenin aç gözlülüğü yüzünden gereksiz birikimlere sahip olmamasıdır. Bu yüzden cezanı iki katına çıkarıyorum.” demiş.

Zengin adam büyük bir öfke ve şaşkınlıkla bağırarak “Beni hapse göndermeden önce İmparatoru görmek istiyorum. Bu yaptığınız bu ülkenin kanunlarına ve anayasasına aykırıdır” diye bağırmış.

Bilge adama bakıp gülümseyerek ‘’bu ülkenin kanunları ve anayasası yanlıştır. Bunun sorumlusu da ben değilim.Git imparatoru gör” demiş.

Zengin adam imparatorun huzuruna çıkmış, büyük telaş ve panikle olanları anlattıktan sonra ’’Hünkarım bu adam çok tehlikeli. Üstelik söylediği şeylerin hepsi mantıklı. Bu gün beni hapse bu gerekçede atan insan yarın size ne yapmaz. Eğer kendinizi kurtarmak istiyorsanız bu adamı hemen kovun” demiş.

İmparator düşünmüş “Eğer bu zengin adam bu sebepten dolayı suçlu ise, bilgenin kanunlarına göre bu ülkenin en büyük suçlusu benim ve zamanı geldiğinde bu adam beni hapse göndermekten bir an bile çekinmeyecektir.”

İmparator bilgeyi görevden aldığını bildirmek için huzura çağırıp, kararını söylemiş. Bilge gülümsemiş “Size doğru adam olmadığımı anlatmaya çalıştım. Gereksiz yere benim zamanımı harcadınız. Gerçek şu ki; sizin toplumunuz, sizin yasanız, sizin anayasanız yanlıştır. Bu baştan aşağı yanlış olan sistemi yürütmek için, yanlış insanlara ihtiyaç var. Şimdi müsaadenizle ben kendi kurallarım ve doğrularımla yaşamaya gideyim. Siz de yanlışlarınızla yok olacağınız ana kadar yaşamaya devam edin.”

Hikayenin hepinize çok fazla tanıdık geldiğine eminim. Sorun nerde biliyor musunuz yanlış olduğu aleni ve net ortada olan bir sistemin içinde, mutsuz, yorgun, hasta ve bitik bir şekilde yaşamaya çalışmanızda. Bu sistem en başından yanlış ve varolmak için ha bire yanlış insanlar üretiyor. Bir gün cesur bir bilge gelir mi bu topluma bilmem. Gelse bile ne kadar barınır onu da bilmem. Bildiğim bir tek şey ortada bu kocaman yanlıştan üreyen topluluklar dururken, oluşturduğunuz kurumlar, kurallar, toplumlar her şey ve herkes yanlıştır. Cesaret ve kararlılıkla hayatlarınızı gözden geçirmediğimiz sürece bu yanlışların sonucunda kocaman bir yanlış haline dönüşüp gezinirsiniz. Değiştiremeyeceğinizi düşünüyorsanız şayet, ben derim ki “görün yeter!”