Dîk-Dîko

Libhinarê

Sengê û Pengê

Bavê Hepûn

Finda Semal

Rezoyê Osê
(Ebdulrezaqê  Osê: 1950 - 2010)

 Nivîskar û rewşenbîrekî Kurd î resen bû. Navê  wî  Ebdulrezaqê  Eliyê  Îsayê  Osê  ye. Roja 10.10.1950  li gundê Dekşûrî, herêma Qamişlo, hatiye  jiyanê. Xwendina xwe, ya seretayî li gundê Tenûrî/ gundê sînordaşê Dekşûrî/ kuta kiriye. Ya navendî û lîse jî li bajarê Qamişlo bi dest xistiye. Bi navên: Aro; Rezo; Stêr; Azad; Pirs; Ebdulrezaq Osê û  Rezoyê Osê di gelek kovar û  rojnaman de nivîsiye, wilo jî di malperan de,  ji  wan: Stêr;  Armanc; Dugir; Pirs; Metîn; Dengê Azadî; Zanîn.. Ji havîna sala  1970  de dest bi nivîsandinê kiriye. Gelek gotar û lêkolîn  belav  kirine. Wilo jî, helbest, keveşop  û nûjen, nivîsiye, şano di kovaran de belav kirine, folklor daye hev û belav kiriye, kurteçîrok nivîsîne, çîrokên zarokan dane hev û pênc pirtûk bi navê Dîk-Dîko; Libhinarê; Bavê Hepûn; Şengê û Pengê; Finda Şemal çap kirine. Wî bi Kurdî nivîsîne û Dr. M. Nejarî guhertine zimanê Erebî û bi hev re di bin navê danehev û pêşkêşkirina herdu navan hatine çapkirin.

Ji keda Mamoste Rezoyê Osê:
 1 - 1972 - 1974  Endamê  komîta  berpirsiyariya  kovara "Şoreşgêr", ku li bajarê Berlîna Rojava derdiçû, maye.
2 - Di van salan de jî bûye endamê komîta çapderîn, ku sê pirtûk  li  Berlîna  Rojava  çap  kirin: Dîwana  S. Hêzanî, bi Kurdî. Helperkên  Kurdî, yên folklorî, bi zimanê Elemanî. Miletek berxwedanê di ber  hebûna  xwe de dike, bi zimanê Elemanî.
3 - 1977, kursê fêrbûna zimanê Kurdî li bajarê Mosko, ji grûpek xortên Kurd, yên zanîngehê re vekiriye.
4 - 1977, Bûye endamê komcivîna damezrandina "Hevbenda Kawa  bo wêjeya Kurdî"  dameznerên vê hevbendê: Bavê Nazê; Dr. M. E. Najarî; Dr. S. Mulla û Rezo bûn, ku li Mosko pêk hat. Vê hevbendê gelek pirtûk, bi zimanê Erebî, çi wergerandin, çi jî afirandin/ dane weşandin.
5 - 1978, 1980 Bûye endamê "komîta amadekar" bo pêkanîna yekbûna komeleyên xwendevanên Kurd li Ewropa, ku di bin çavnihêriya mamoste Ezîz Mihemed de kar dikir.
6 - 1980, 1981 Berpirsiyariya belavoka "Ronakbîr",li Sûriya, kiriye.
7 - 1982, 1984  Bi Bilûrvan re serkêşiya fêrbûna "Kursênzimanê Kurdî" li binekova Cizîrê kiriye.
8 - 1983, 1993 Berpirsiyariya kovara "Stêr", bi Bilûrvan re, weku damezrêner, paşê  bi  Dilovan û hin rewşenbîrên din re kiriye.
9 -  1993   Endamê  komîta  berpirsiyar  e  di kovara "Pirs" de.
10 - 2002, Endam û yek ji damezrênerên Komîta xelata Cegerxwîn e.
11 - 2003, Bûye endamê komîta şêwirdarên kovara"Pêl" ko li Elmaniya der tê. Vê salê jî bûye endamê PEN a Kurd.
12 - 2003, Vexwendî çalakiyên sedsalaliya Cegerxwîn, li Amedê û Izmîrê, bûye. Li wir "Xwendinek di berhemên Cegerxwîn de" pêşkêş kiriye.
13 - 2004, Endam û çalakdarê komcivîna duwemîn ya "rojên wêjeyê li Amedê" bûye û beşdarî kiriye.
14 - 2005, Endamê konferansa PENa Kurd û PENa Tirk bû, ku di bin çavdêriya PENa Navnetewî û UNESCO de li Amedê pêk hat.
15 - 2005, Vexwendiyê festîvala rewşenbîrî ya yekemîn li  Duhokê  bû, da lîkolînekê  li ser "hevoksaziya Kurdî". pêşkêş bike. Lê ji ber sedemên rewşa navwelatî, di navbera Sûriya û Îraqê de, nikarîbû amade bibe, tenha lêkolîna xwe rê kir.
16 - 2006, Endam û çalakdarê festîvala rewşenbîrî ya duhemîn li Duhokê bû.
17 -  2008, Endam û çalakdarê festîvala Cegerxwîn li Hewlêrê bû.
18 -  2008, wergêrê xelata yekemîn ya fablê li Wanê bû.
Ji bil ku gelek distnivîsên wî yên cur bi cur hene, amade ne ji çapê re.
Not: Di êvara înê roja 04/03/2010, saet 9ê şevê de, Yezdanê mezin, piştî nexweşiyek dirêj emanetê xwe ji  nivîskar, rojnamevan û welatparêzê kurd Rezoyê Osê stand. Roja Înê, 05/03/2010, piştî limêja nîvro, bi beşdarbûna cemawerekî mezin darbesta wî, ji Qamişlo, ber bi gundê wî Dekşûrîyê ve û ew lê hat veşartin.

Silavek Wefadarî Ji Giyanê Rezoyê Osê Re
Konê Reş
Li azmanê bilind îro, şevên tarî hejar im ez
Stêra min xuya nake, nema ron û zelal im ez

Rezoyê Osê
Wek ku diyar e berî salekê, di rojek mîna îro de(04.03.2011), mamostayê ziman û peyva Kurdî a resen Rezoyê Osê ji nav me barkir. Bi koçkirina wî re valahiyek berz di qada rewşenbîriya Kurdî de hat dîtin.. Rehmetî ji kesên pêşî bû di gel Zagrosê Haco ku korsên zimanê Kurdî di destpêka salên 1980 î de ji xortên Cizîrê re vekirin û bi dehan xort û keç fêrî zimanê dê kirin.. Hem jî bi nivîsandinên xwe yên bi zimanê Kurdî, bi karê xwe yê rojnamevanî û her wiha bi çalakiyên xwe yên rewşenbîrî û têvel xwedî cih û naskirî bû.. Ji bil pirtûkên wî yên bi zimanê Kurdî çapkirî û yên ku amade ne ji çapê re.
.
Di vê bîranîna diltezîn de mirov nikare wî bibîr neyne, serdana gora wî neke û gurzek kulîlk li ber serê wî daneyne.. Sebaretî min, wek dostekî wî yê nêzîk nizanim bi çi gotinan wî bibîr bînim; hema ez ê berê xwe bidim gundê wî Dekşûrî..  Ser gora wî a ku niha çûk û çivîk li ser kêla ber serê wî datînin û ew jî wek min sirûdên şîniyê dibêjin; ji xakê vegeriya xakê.. Ji Dekşûrî vegeriya Dekşûrî.. Ji jiyanê bi tenê bîranîn dimînin.. Erê bi tenê bîranîn dimînin.. Belê xweş e ku kar û barê mirov di vê jiyana kurt de çandina bîranînên çak û rind be.. Pîş û sazê mirov di xizmeta welat û welatiyên wî de be.. Mane Kurdan ji mêj ve gotiye: Tu çi tovê di xakê de bireşînî tê berê wî tovî hilînî.. Hem jî gotine: Ga dimre çerim dimîne, mêr dimre nav dimîne.. Erê em ê tev li axê vegerin..

Belê, gelkî rind e ku mirov bîranînên çak û bedew li pey xwe bihêle.. Bêguman mamoste Rezoyê Osê jî yek ji wan kesan bû yên ku bîranînên rind li cem me hiştine.. Çiko wî beşekî mezin ji jiyana xwe diyarî welat û welatiyên xwe kiribû.. Bi gotineke din xwe kiribû weqif ji ziman û rewşenbîriya Kurdî re..

Erê di serê vê biharê de ez gurzek Nêrgiz diyarî canê wî dikim û jêre dibêjim: Na mamoste! Stêra te di asmanê welat de hêjî berz, geş û bilind xuya dike û gelek li ber ronahiya wê ber xwe dibînin..

Ji Yezdanê mezin bihêvî me ku cihê wî bihişta rengîn be.

Konê Reş Qamişlo, 04.03.2011